6000 K in the middle of nowhere....!

Eindelijk weer terug in de bewoonde wereld, en wat een luxe dat we weer kunnen douchen....!

Outback in het kort: stikheet, gek worden van die #$%^&-vliegen, geen besef van tijd, slapen in de buitenlucht, geen wc maar met een schop een holey tree vinden, 100 keer de trailer in en uitladen, geen last van de buren die 200 km verder wonen, mieren in je slaapzak/swag, spinnen, wilde kamelen en paarden op de weg, kangoeroes, papegaaien, hagedissen, ranzig en vies, 4 keer douchen in 10 dagen, elke morgen wakker op sunrise, door 3 staten reizen(NSW-SA-NT).........fucking awesome zoals ze hier in australie zeggen!!!!!!!!

Na oud en nieuw ben ik dus vertrokken voor mijn 10-daagse tour door de outback. S;ochtends om 6.00 eerst de trein van Sydney naar het westen (Dubbo) via de blue mountains, en van Dubbo met de bus naar broken hill. Na een reis van ca. 18 uur stond in Broken Hill netjes onze guide Craig klaar om ons mee te nemen naar Silverton, snel snel, want dan konden we daar nog net een biertje drinken voordat de pub (lees: enige) dicht zou gaan. Zo gegezgd zo gedaan, naar de pub in het het afgelegen Silverton (hier is Mad Max o.a. gefilmd, en zijn auto staat nog steeds voor de deur geparkeerd), waar we de rest van de groep hebben ontmoet. Vervolgens werd ons gevraagd onze horloges af te doen: in de outback ken je alleen maar "outbacktijd" en biertijd.....je verliest dus zonder je oude vertrouwde horloge alle besef van tijd, je weet dat de zon opkomt om 5.00 en ondergaat om 20.30, maar tussendoor....? Als je maag begint te rommelen in de middag zal het wel na 12 uur zijn, ha ha!

Na een paar biertjes in de pub werd het dan tijd voor onze eerste nacht in onze "swags", een soort canvas-olie zak met een matras erin die je dicht kunt ritsen met een slaapzak erin...weet niet hoe ik het anders moet omschrijven, misschien dat de foto's eea verduidelijken.....was blij dat ik een biertje op had, want het is toch wel een heeeeele vreemde ervaring om in de open lucht in je slaapzakje-swag onder de sterrenhemel te slapen, wetende dat er niet alleen sterren zijn maar ook slangen, spinnen, centerpeeds en ander ongedierte.....Maar goed, redelijk goed geslapen maar kort, want zodra de zon opkomt zweet je letterlijk je swag uit, en anders wordt je wel gek van de vliegen die in je oren-ogen-mond gaan zitten.....Dus de swag uit, direct oprollen zodat er geen beesten in kunnen kruipen (....?), trailer open, ontbijt maken, rugzakken in de trailer, swags op de trailer, afwassen, snel en bak koffie en we zijn klaar voor de eerste dag....!

S'ochtends eerst naar Broken Hill, een bezoek gebracht aan de Royal Flying Docters Service. De service van artsen in de outback is gratis sinds de oprichting, voor reizigers en de enkeling die in de outback woont. Ze zijn dan ook volledig afhankelijk van donaties om te kunnen bestaan. Grote verrassing: Coopers Crossing van de serie die wij hebben kunnen zien in nederland bestaat helemaal niet, het is een fictief dorp....duh...Speciaal voor de RFDS is er een kist ontwikkeld met eerste hulp aan medicijnen. Alle medicijnen zijn genummerd om verwarring te voorkomen, en aan de hand van een telefonisch consult kan een arts dus van afstand zorgen dat de patient de juiste medicijnen krijgt en stabiel is voordat deze wordt opgehaald door een vliegtuig. in elk noemenswaardig stadje is een kist aanwezig in bijv. het politie-station of pub, en afgelegen cattle stations (boerderijen) hebben hun eigen. De kist is dan niet persoonsgebonden, maar toegankelijk voor iedereen die er gebruik van moet maken. De inhoud van de kist wordt gratis ter beschikking gesteld door het ziekenfonds. Goed geregeld dus!

Na deze rondleiding boodschappen inslaan voor de komende 4 dagen, want de eerste de beste gelegenheid om eten en alcohol te kopen is pas weer in Coober Pedy......Tja, dat is dus wel uitkienen: hoeveel bier moet je nu kopen voor 4 dagen.....? Alles geregeld incl. drank, dus on the road again...eerst nog een stukje snelweg, maar al snel gingen we met onze 4WD jeep-bus de gravel road (of soms dirt-track op). En bij de lunch ging het al mis: iedereen helemaal gelukkig met het bier in de trailer, dus daar moest op gedronken worden......en dit hebben we in de avond doorgezet. we sliepen op de property van Nick op Koonamore Station, 80.000 hectare, 50.000 schapen, die hij samen runt met zijn broer. Daar aangekomen wisten we al wat ons te doen stond: swags van de trailer af, rugzakken eruit, kampvuur maken en eten voorbereiden. Nick kwam ook nog ff langs, en besloot toen dat wij wel heel gezellig waren....hij moest even "zijn hond" naar huis brengen en kwam vervolgens terug met een esky (koelbox) vol bier. Wat een feest! Cd speler aan van zijn grote pick-up truck, en het mooie is: je hoeft hier geen rekening te houden met de buren, ha ha! Natuurlijk ook een boer-maatje gevonden in Lenny, een australier....en zelfs hij toonde respect, ha ha! Een finse jongen in mijn groep (bijnaam Dexter) was al snel erg dronken, en kwam aan mij vragen of ie wat weed mocht kopen want ik kwam tenslotte uit nederland......tuurlijk, heb ik altijd op zak?! Dus outback Nick besloot dat hij wel 1 van zijn outback-geheimen wilde delen met dexter: hij loopt naar de eerste de beste boom (gum-tree), plukt wat blaadjes en maakt dexter wijs dat dit heel bijzonder en zeldzaam is, en dat ie voorzichting op de blaadjes moet kauwen, wat hem een ongelofelijke outback-trip zal geven......Ik heb het echt in mijn broek gedaan....! Het ergste was dat Dexter ongeveer na een uur vroeg of ie de blaadjes door moest slikken of uitspugen, want hij kreeg een beetje een droge mond, ha ha ha!

De volgende ochtend hadden we een kleine domper op onze feestvreugde: in ons enthousiasme en gezelligheid hadden we zo ongeveer 80% van onze drankvoorraad opgedronken. Concreet: de komende 3 dagen 1 blikje bier per avond ofzo.....tot aan Coober Pedy...@#$^&.... Als troost mochten we zwemmen in het waterhole op Nick zijn property, en toen we weer schoon waren hebben we maar meteen een moddergevecht gehouden. Een uur rijden vanaf Koonamore gebeurt het dan: een klapband.....! Sta je daar in the middle of nowhere, met een verkeerde krik......2 uur later was het dan toch gelukt, danzij wat sterke spierballen in onze groep.....met een schop de gravelroad nog wat uitgegraven, en last but not least is het dan toch gelukt om de band te verwisselen.....pfew....!!!

S'Avonds zonder verdere klapbanden aangekomen in Iga Warta, een aboriginal community midden in de Flinders Range in South Australia. Twee dagen in ieder geval een douche, en zelfs een klein zwembad. De volgende ochtend heeft de stamoudste ons eerst meegenomen naar de ocher-pits, waar we allemaal een traditionele welkomst schildering op ons gezicht kregen. vervolgens naar archeologische vondsten en grotschilderingen van 45.000 jaar oud wezen kijken, en onderweg een hoop geleerd over bush-tucker (eten wat je kunt vinden in de natuur zoals zaden etc.). S'middags hebben we onze eigen boomerang gemaakt (puf, zweet), ondertussen werden we wegwijs gemaakt in de aboriginal cultuur. Als je toch nagaat dat de blanken net zoals in Amerika zich het land hebben toegeeigend, terwijl er volken al duizende jaren wonen. Ondanks dat was het heel opvallend dat er zo weinig wrok, woede of vijandigheid was, sterker nog wij zijn zo warm en eerlijk ontvangen, ongelovelijk. Misschien dat het scheelt dat de Adnyamathanha een beetje troost hebben uit het feit dat een stukje van hun oorspronkelijke land aan hen is terug gegeven door de australische overheid.....Van oudsher leefden er wel 250 verschillende "stammen" in australie, met elk hun eigen stukje land en eigen taal, kortom verschillende volken. In 1870 werden de laatste delen van australie ontdekt en ingenomen tbv de grote cattle stations met schapen, en werden de aboriginals verbannen.....vanaf 1930 hebben zij echter steeds meer stukjes land terug gekregen, waarbinnen een vergunning nodig is om rond te reizen en de aboriginals hun eigen wetten toe mogen passen. Hun eigen wetten en regels zijn pas opgeschreven in de jaren 70, zij kennen geen eigen schrift en alles was dus gebasseerd op mondelinge overlevering.

Die avond zijn ze ook op kangoeroe gaan jagen, jullie begrijpen wel dat sab cousteau niet is meegegaan.......maar goed, dat hoort er ook bij. vervolgens hebben we de hele avond bij het kampvuur nog meer geleerd over de aboriginals door te luisteren naar hun "dreamtime stories" en liedjes. Dreamtime verhalen is misschien niet het juiste woord, want dit suggereert dat het verzonnen is. Daarom maar mythe, en in deze verhalen zitten een aantal dingen opgesloten: het vertelt welke dieren er in de buurt te vinden zijn, hoe de natuur eruit ziet, waarom bijv. vogels hun kleur hebben opgesloten in een verhaal. Hier kun je dus uit opmaken waar je welk voedsel kunt vinden, en bovendien zit er nog een dieperliggende moraal opgesloten in het verhaal. deze verhalen gaan al meer dan 45.000 jaar van vader op zoon en moeder en dochter......

De volgende dag was het helaas tijd te vertrekken uit de Flinders Range, en hebben we Craig kunnen overtuigen een alternatieve route te nemen om toch nog wat bier in te kunnen slaan voor die avond.....want stel je voor.....via Copley, grote steenkoolmijnen, Lyndhurst en een bezoek een de gestoorde Talc-Alf (hij woont er helemaal alleen, met zijn eigen theorie over het alfabet, en spreek hem vooral niet tegen...) dan een stop in Marree, waar we weliswaar voor het dubbele dan normaal dan toch nog wat biertjes hebben ingeslagen.....In Marree ook gelunched, en vervolgens zijn we de beruchte Oodnadatta-track opgegereden, parallel aan de Old Ghan railway, en een bezoek gebracht aan Lake Eyre, het grootste zoutmeer ter wereld en beslaat 1/6 van heel australie....nou ja meer.......ik geloof dat het sinds de kolonisatie van australie maar 3 keer is volgelopen......Aangezien het die dag weer bloedjeheet was (46 graden...) had Craig nog een verrassing voor ons: we gaan zwemmen in Coward Springs.....ik weet niet hoor, maar ik heb bij deze naam een heeeeele andere gedachte dan wat we werkelijk aantroffen, de foto zegt genoeg denk ik......Na heerlijk gezwommen te hebben, hebben we die nacht dus echt midden in de woestijn geslapen in een Quarry (een soort grote kuil). Geen boompje om achter te piesen, helemaal niets.....Nu we weer aan het bier konden hebben we ook nog even kunnen genieten van de kerels die s'nachts naakt door de woestijn aan het rennen waren.....en natuurlijk was ik erbij met mijn fototoestel....!

De volgende ochtend waren we om half 11 in William Creek, population (inwonersaantal) van 2......en er was dus alleen maar een pub, die berucht en beroemd is....! Alle muren en het plafond hangt vol met kaartjes-foto's-whatever van mensen die er een bezoek hebben gebracht, en ook ik heb zelfs bekenden ontdekt op de muur! Je begrijpt wel dat we voor het gevoel, ondanks dat het nog in de ochtend was, we hier toch een biertje hebben gedronken......

Vanaf Williams Creek een dirt-road naar Coober Peedy en hebben we nog een aantal bezienswaardigheden gezien: we zijn door de property van Anna Creek gereden (grootste farm ter wereld, even groot als Belgie....!), de "Dog-fence" die in het midden van australie loopt van west naar oost met een lengte van 5400 km, die het land letterlijk in tweeen splitst: ten noorden hiervan vind je cattlestations met rundvee, ten zuiden de schapenfarms. De bedoeling hiervan is de schapen te beschermen tegen de dingo's, in theorie komen er ten zuiden van de fence dus geen dingo's voor. De andere bezienswaardigheid: The moonplane....dit stuk land heet niet voor niets zo........er is dus heeeeeleeemaaaaal niets, zover als het oog reikt....

In de middag aangekomen in Coober Peedy, een oud Opal stadje waar ze opalen winnen uit mijnen en je naar zeggen de mooiste opalen ter wereld vind en de mensen vanwege de extreme temperaturen onder de grond wonen....het is echt waar....! Hier dus weer boodschappen gedaan voor de laatste dagen (incl verse biertjes natuurlijk). 200 km buiten coober peedy hebben we ons kamp opgeslagen, om de volgende ochtend via Marla, de grens met south Australia en Northern Territory over te gaan richting Yulara waar we de laatste 3 dagen van onze tour hebben doorgebracht. Vanaf ons kamp hebben we een geweldige zonsondergang gezien van Uluru (ayers rock). de volgende ochtend om 8.00 uur zijn we naar Kata Tjuta (de Olga's) geweest, waar we een wandeling van 7.5 km hebben gemaakt door de Valley of the Winds. Aansluitend een bezoek gebracht aan het Aboriginal Culture Centre, en om 17.00 met auto en al naar DE plek om de zonsondergang te zien bij Uluru. Erg grappig, allemaal luxe touringsbussen die diner hebben bij zondsondergang met champagne, en daar zitten wij met zijn allen met onze esky vol bier en hotdogs.....na een erg korte nacht zijn we weer terug gegaan naar dezelfde plek om zonsopgang te zien, waarna we een wandeling van 10 km om Uluru heen hebben gemaakt. Heel vreemd, vanuit de verte lijkt het een grote massieve rots, maar als je er om heen loopt zijn er allemaal inhammen, erosie, grotschilderingen......kortom, heel indrukwekkend.

S;middags dan nog 1 van de highlights van deze trip: een helicoptervlucht vanaf Kings Creek Station.........SUPERGAAf!!!!!!!!!!!!Minpunt was dat de heli geen deuren had en je dus alleen in je gordel zat, en dat het maar 10 minuten was.......maar wat een ervaring! Je ziet het landschap echt vanuit een heel ander perspectief, en van bovenaf Uluru, Kings Canyon (waar we de volgende dag een tocht van 10 km hebben gemaakt) en de Kata Tjuta's.

Alsof dit allemaal nog niet genoeg spanning was de afgelopen dagen, hebben we onze trip wel heel gepast afgesloten: net buiten Kings Creek heeft onze jeep Woodsie het begeven......dus met veel improvisatietalent ons kamp opgeslagen aan de kant van de weg, s'avonds nog belaagd door dingo's (aaaahhhhhh, een geluk dat er een paar heerlijke grote brede mannen in de groep zaten om ons te beschermen), en vervolgens moest er alternatief vervoer worden geregeld vanaf Kings Creek naar Curtain Springs.........eem luxe 5 star-coach bus met airco! Yihaa! Er was echter 1 klein probleem: de chauffeur weigerde ons mee te nemen voordat we gedoucht hadden...de mensen in de bus hadden namelijk een shit-load of money betaald, en zo ranzig als wij eruit zagen kon echt niet. aangezien een douche 11 dollar was hebben we ons massaal in de fonteintjes van de toiletten gewassen, veel deo op en de schoonste kleren aangetrokken die we hadden voordat we mee mochten. Vervolgens moesten we 5 uur wachten op onze volgende bus van Curtain Springs naar Alice Springs...en Craig was jarig.....dus wat doe je dan......? Details zal ik jullie besparen, maar ik denk dat het genoeg zegt dat ook deze chauffeur een probleem had met ons, dit keer niet omdat we te ranzig waren maar te dronken....hoe kan dat nou hoe kan dat nou.....?

Eindelijk dan toch om 1.00 s'nachts onze eindbestemming bereikt in Alice Springs.....dus direct door naar de pub om met zijn allen nog even afscheid te nemen.....WAT EEN GEWELDIGE GAVE 10 DAGEN!!!!!!!!!!!!!!!

Cheerio "burpalicious"